Wettelijk gezien mag een organisatie na het eerste contract, nog twee opvolgende contracten geven, daarna volgt een vast contract. Inmiddels zijn we bijna anderhalf jaar verder. Voor een aantal zorgreservisten betekent dit dat ze geen verlening in de vorm van een flexcontract krijgen. Uit gesprekken weten we dat de meesten van jullie geen vast contract willen. Hoe gaan zorgorganisaties daar mee om?
We hebben deze vraag voorgelegd aan Mascha Vermeulen, P&O adviseur van het Albert Schweitzer. Het ziekenhuis is vanaf de allereerste proeftuinen betrokken bij de Nationale Zorgreserve en maakt nog altijd gebruik van de inzet van zorgreservisten.
Mascha bevestigt inderdaad de hierboven geldende afspraak van maximaal drie opvolgende tijdelijke contracten binnen drie jaar tijd, ook wel bekend als de ketenbepaling. "Een organisatie heeft naar mijn idee in elk geval een drietal mogelijkheden. Dat zijn:
- Een vast (oproep)contract geven na het derde tijdelijke contract;
- 6 maanden een zorgreservist niet inzetten, dan begint de keten daarna weer opnieuw;
- Een optie is om langere contracten te geven (voor een jaar bijvoorbeeld), i.p.v. alleen voor de periode van inzet. Dit scheelt meteen ook administratie en onze ervaring tot nu toe is dat de reservisten regelmatig ingezet zijn."
Andere zorgorganisaties kunnen hier natuurlijk anders mee omgaan. Heb jij daar ervaring mee? Laat het ons weten, zodat we ook jouw ervaring via het platform kunnen delen. Heb je een vraag over jouw eigen situatie, of een suggestie naar aanleiding van dit artikel? Laat dan hieronder een bericht achter en indien gewenst nemen we contact met je op.