“Officieel ben ik nog verpleegkundige, maar na mijn HBO-V ben ik ben aan de slag gegaan als kwaliteitsverpleegkundige in de ouderenzorg. Bij het verpleegtehuis waar ik werkte, kwam ik begin 2020 in het corona-uitbraakteam. Daar coördineerde ik alles wat nodig was om de coronazorg in het verpleegtehuis te leveren. De eerste golf viel mee, maar eind 2020 hadden we enorm veel uitbraken. Dat betekende veel overlijdens, de telefoon áltijd aan, een emotioneel zware periode en met kerst werken omdat veel personeel ziek was.

Praten over de laatste fase
Dat ik in de ouderenzorg ben gaan werken, was een bewuste keuze. Mijn vader is overleden toen ik zeventien was. Ik heb voor hem gezorgd voordat hij stierf. Wat ik achteraf gezien toen heb gemist, is de voorbereiding op de dood. Er werd helemaal niet over gepraat, niet met mij maar ook niet met mijn vader. Ik vind het belangrijk om het gesprek aan te gaan met ouderen. Niet zozeer over de dood zelf, maar wel over de laatste fase. Er is veel winst te behalen, want de kwaliteit van leven gaat omhoog als je weet hoe iemand de laatste fase wil invullen

Wat kunnen wij daarin betekenen?
Om mijn studie af te kunnen ronden en om mijn kennis te verbreden heb ik ander werk gezocht; dat werd kwaliteitsadviseur. Voor mijn eindscriptie onderzoek ik waarom zorgverleners het ongemakkelijk vinden om het gesprek aan te gaan over het levenseinde en hoe ze dit zouden kunnen doen. Iedereen denkt na over de dood, ook al wordt er niet over gesproken. Als ik erover begin, merk ik dat het een hele opluchting is voor de ander. Hoe was je leven, hoe ga je om met het verlies van zelfregie, wat kun je nog wél? Hoe wil je je laatste fase in en hoe kunnen wij daarbij ondersteunen? Als je dit van iemand weet, kun je erop inspelen. Ook wanneer iemand dementerend of bedlegerig wordt, kun je iets betekenen. Misschien was muziek luisteren belangrijk in het leven, of vindt iemand het fijn om te worden aangeraakt

Ouderenzorg is uitdagend
Tijdens de opleiding is er weinig aandacht voor de mentale kant van de zorg; het draait vooral om de medische handelingen en het ‘beter worden’. De technische handelingen lijken vaak spannender. Studenten vinden de ouderenzorg vaak saai en gaan liever in een ziekenhuis werken. Dat stigma zou ik graag willen wegnemen. De ouderenzorg is juist heel complex en uitdagend. Mensen komen niet zomaar in een verpleegtehuis terecht, dan is er echt wel iets aan de hand.

De voldoening is groot
Als zorgreservist in de ouderenzorg heb ik geen eindverantwoordelijkheid. Ik hoef geen infusen aan te leggen en heb meer ruimte om het gesprek met mensen aan te gaan en activiteiten te ondernemen. Ik werk vier dagen in de week bij Arkin en ben mijn scriptie aan het schrijven. De overige tijd zet ik me graag in om de druk in de zorg een beetje weg te nemen. In normale tijden ben ik graag met vrienden, ga ik tennissen of naar het theater. Maar als ik een klein beetje kan bijdragen door ouderen een glimlach te geven of een praatje te maken, dan doe ik dat nu liever dan ontspannen met vrienden. De voldoening is groot als ik iemand blij kan maken.”

Brian was onlangs te zien in een indringende reportage van EenVandaag. Kijk hier de uitzending terug!