“Tot mijn 51e was ik actief als wachtcommandant bij de brandweer. Daarna werd ik officier in de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond en was ik verantwoordelijk voor de veiligheid, gezondheid en het welzijn van 2500 man/vrouw brandweer- en ambulancepersoneel. Op mijn 57e ging ik met vroegpensioen. Sindsdien doe ik nog allerlei opdrachten en vrijwilligerswerk. Ik help mee kinderporno te bestrijden bij de politie, onder andere door ‘stopgesprekken’ te voeren met mensen die een keer kinderporno hebben gedownload of bekeken (maar geen strafblad hebben op dit gebied). Ook rijd ik nog actief ambulancediensten, zoals zorgvervoer en verplaatsingen van coronapatiënten naar een ander ziekenhuis. Of repatriëringsritten, waarbij een patiënt uit het buitenland wordt gehaald of juist wordt gebracht. Ook rijd ik nog op de Psycholance voor vervoer van mensen met verward of onbegrepen gedrag. Bij de brandweer en ambulance was ik first responder en zo ben ik ook opgeleid. Dus hulp bieden is mij niet vreemd: de pieper gaat en ik snel ernaartoe.

Vliegende kiep die de zorg ontlast

Zorgreservist zijn is heel dankbaar werk. Je kunt de zorg echt ondersteunen: vitale functies controleren, metingen doen, mensen op de po helpen, wassen, aan- of uitkleden, medicatie aangeven. Ik doe zelf geen medicatie, want het kost tijd om het systeem te leren kennen waarin de medicatie moet worden afgetekend. Maar dat vind ik prima. Het is druk genoeg: omdat iedereen met beschermende kleding moet werken, en het wisselen daarvan een tijdrovende klus is, was ik in mijn beschermende kleding de vliegende kiep tussen verschillende kamers. De pieper ging continu af.

Tijd voor een goed gesprek

Toch neem ik tussendoor de tijd voor een gesprek. Als zorgreservist kun je dat doen. Zo was er laatst een man die een hersenbloeding had gehad en nu ook corona had gekregen. Dan neem ik echt wel de tijd om met zo’n man te praten. Met collega’s spreek ik vaak over het werk. Ik heb een luisterend oor. In mijn werk bij de veiligheidsregio ving ik getraumatiseerde collega’s op, dus ik ben gewend te luisteren naar wat collega’s moeilijk vinden. En ik kan je zeggen: er zijn er in de zorg best een hoop die op hun tandvlees lopen. Als ik hen een beetje kan ontlasten, dan doe ik dat graag!

Ik bepaal zelf mijn agenda

Voordeel van mijn pensioen is dat ik niks meer moet. Ik ben de hele week bezig, maar ik doe het omdat ik mijn medemens wil helpen. Ik spring daar bij waar nodig. Als ik iets kan doen, dan teken ik daarvoor in. Ik bepaal wel zelf mijn agenda. Deze hele week ben ik zorgreservist, maar vrijdagavond sta ik als scheidsrechter te fluiten bij de dames van ADO Den Haag!

Dankbaar werk

Zorgreservisten kunnen een wezenlijke bijdrage leveren; dat heb ik op verschillende manieren mogen ervaren. Iedereen met een beetje ervaring kan een helpend handje uitsteken. Gewoon je koudwatervrees opzijzetten, even meekijken en daarna gewoon doen. Fietsen verleer je ook niet. Ik voel me als zorgreservist nuttig en enorm gewaardeerd, het is heel dankbaar werk.”

Wil je meer weten over de mogelijkheden om ingezet te worden als zorgreservist? Neem contact op via community@nationalezorgreserve.nl. Dan kijken we samen hoe jij jouw kwaliteiten en ervaring in kunt zetten ter ondersteuning van zorgprofessionals.