Sinds haar vertrek in 2016 is Najla werkzaam geweest als Projectmanager Strategie bij verschillende ziekenhuizen, als redacteur bij ICT&Health, als commissielid bij ZonMw én als community manager bij Extra handen voor de zorg. Toch is haar liefde voor verpleegkunde er na al die jaren niet minder op worden. Najla: “Ik wilde nooit helemaal uit de zorg; het liefst bleef ik een dag in de week werkzaam als IC-verpleegkundige, maar dat was niet toegestaan door het geringe aantal uren. Toen in maart 2020 de coronacrisis uitbrak, kon ik aan de slag als zorgreservist op de IC in het ziekenhuis waar ik Projectmanager Strategie was.”
Een voldaan gevoel
Najla weet nog goed hoe gespannen ze was op haar eerste dag als zorgreservist. “Kan ik het nog wel? Is mijn kennis niet te veel weggezakt? En kan ik het mentaal nog wel aan om te werken met leven en dood? Die vragen speelden door mijn hoofd, onderweg naar mijn eerste dienst. Maar al binnen een half uur viel alle spanning van me af en keerde de rust, het vertrouwen en de energie terug. Bovendien voelde ik me enorm gesteund door alle andere zorgreservisten, buddy’s en vaste verpleegkundigen op de IC. Samen stonden we klaar voor de patiënt als een team. Mijn collega’s waren zichtbaar dankbaar dat ik weer meedraaide en dat gaf een heel voldaan gevoel.”
“Onderschat nooit hoeveel kennis en ervaring je hebt”
Najla begrijpt als geen ander hoe spannend het is om je aan te melden als zorgreservist. En ook dat sommigen daarom misschien wel twijfelen: “Hen raad ik aan bij hun oud-werkgever te vragen of ze daar kunnen helpen. Dan kom je terecht in een vertrouwde omgeving, waar je met open armen wordt ontvangen. Onderschat ook nooit hoeveel kennis en ervaring je hebt. Ik merkte het bij mijzelf: termen die ik vijf jaar lang niet had gebruikt, rolden zo uit mijn mond en ik wist me bij ieder piepje en alarmpje feilloos te herinneren wat ik moest doen. Het aanmelden bleek uiteindelijk veel spannender dan mijn eerste dienst.”
Trots
In de weken voorafgaand aan haar eerste dag als zorgreservist, voelde Najla sterk de behoefte om contact te zoeken met andere zorgreservisten. “Ik was benieuwd naar de ervaringen van anderen om tijdelijk in te springen, maar ze waren lastig te vinden. Uiteindelijk ben ik via LinkedIn in contact gekomen met een aantal zorgreservisten en heb ik veel gehad aan onze gesprekken. Nu, een jaar later, voel ik me enorm gesteund door ons eigen platform Nationale Zorgreserve. Als ik onzeker ben over inhoudelijke kennis, weet ik bij wie ik moet zijn. Ik ben trots dat we zo de zorg kunnen bieden voor iedereen die het hard nodig heeft.”